Kerala, het prachtige zuiden!

Dankjulliewel voor alle mensen die hebben geduimd voor goed weer, Vianne en ik hebben wederom een fantastisch weekend gehad! Eigenlijk stond dit weekend voordat we in India waren al op de planning. De prachtige natuur en backwaters in het Zuiden hadden ons met alleen de foto’s al behoorlijk nieuwsgierig gemaakt. In verband met het regenseizoen hebben we dit tripje echter zo lang mogelijk uitgesteld maar afgelopen weekend was het dan zo ver, met z’n tweetjes (Bas had inmiddels afgehaakt, waar hij vast heel veel spijt van zou krijgen) op naar het echte Zuiden van India. Of het niet gevaarlijk was voor twee vrouwen, hier hebben wij eigenlijk niet bij stilgestaan. We voelen ons in het Zuiden van India zo op ons gemak dat we dit avontuur zonder zorgen aandurfden.

Afgelopen vrijdag werden we door Anu, Pavan en Bas gezellig op de trein gezet in Udupi. Het leek wel een afscheid alsof we India gingen verlaten, maarja zij moesten het natuurlijk ook voor het eerst een weekend zonder ons doen! Super lief wel dat ze zelfs nog 1,5 uur hebben gewacht totdat we echt in de trein zaten. De treinreis was eigenlijk ontzettend relaxt, maar wel lang (10 uur). We hebben heerlijk gelezen en gekletst en de laatste uurtjes nog wat geslapen. Ook hier hebben wij ons geen enkel moment onveilig gevoeld ondanks dat we opgepropt zaten tussen zo’n 6 andere Indische mannen. Het is leuk om te zien dat mensen ook hier wel geïnteresseerd zijn in ons maar daarbij wel een heel stuk terughoudender dan in het Noorden.

Eenmaal aangekomen in Kochi (belangrijke havenstad in India, “De Koningin van de Arabische zee”) was het al laat (01:00) en zijn we direct naar ons hotel gegaan. Heerlijk wat een luxe was dat! Super mooie grote kamer, jammer dat we alleen maar even bleven om te overnachten. Na een heerlijk nachtje in een heel groot bed zijn we de volgende ochtend weer vroeg vertrokken richting het busstation. We hadden van onze voorgangers gehoord dat we prima met de lokale bus naar Munnar zouden kunnen. Na wat navragen en mensen die ons natuurlijk weer eens de verkeerde, waarschijnlijk duurdere, bus wilden aansmeren hadden we toch al vrij snel een bus te pakken. Hij zou er zo’n 5 uur over doen, maarja wat wil je in India. Na een ontbijtje ingeslagen te hebben, lees heel veel koekjes en verse ananas en bananen, zijn we aan onze lange tocht begonnen. Ze vroegen ons wel in Kochi al of we een hotel in Munnar geboekt hadden omdat er stakingen zouden zijn. Niet wetende wat die stakingen inhielden zijn we vrolijk de bus ingestapt. De busrit was wederom een ervaring van het echte India. Weer een totaal andere omgeving dan we tot nu toe gezien hadden maar het was weer prachtig. Zo veel verschillende kleuren groen, je kunt het je eigenlijk niet voorstellen. Daarnaast was het ook duidelijk dat we in een stuk ontwikkelder stuk van India waren beland. Volgens onze Indische vrienden is 100% van de mensen in Kerala geschoold en spreekt dus eigenlijk ook iedereen Engels. Die 100% zullen ze waarschijnlijk niet halen, maar we hadden weinig moeite ons verstaanbaar te maken hier, dat dan weer wel! Dat ze daarbij ook welvarender zijn is goed te zien aan de huizen die we tijdens onze busrit tegenkwamen. Deze deden af en toe echt niet onder voor mooie villa’s in Zuid-Europa, met heerlijke kleurtjes op de muren. Wat we ook nog nergens anders in India gezien hadden waren de vele winkels met houten meubels. Letterlijk op iedere straathoek (+ nog zo’n 8 winkels in de straat zelf) was een enorme winkel met bedden, banken, stoelen, tafels, en ander meubilair. Alles gemaakt van hout en het zag er kwalitatief dan ook zeker goed uit. Ik heb wel een paar keer aan Opa Pierre (de meubelhandelaar) gedacht, hij zou echt enthousiast worden van deze winkels haha, en waarschijnlijk vooral van de prijzen! Wij blijven ons vooral afvragen hoe zo veel van dezelfde winkels kunnen overleven, maar de villa’s hier hebben natuurlijk ook wel heel wat meubilair nodig;)

De laatste paar uurtjes van de busrit waren wederom erg bochtig en hadden we weer prachtige uitzichten in de berg/heuvelachtige natuur. Door de moesson zijn we ook nog wat watervallen tegengekomen, jeej leuk, en was echt werkelijk iedere boom zo ontzettend mooi groen. Wat ons wel opviel, met name de laatste twee uur, was dat eigenlijk vrijwel alle winkels gesloten waren. Langzaam belandden we in een meer verlaten deel van India en dat stelde ons niet helemaal gerust. Waar India normaal bekend staat om zijn drukte en winkels die 24/7 open zijn, was er nu werkelijk helemaal niks te beleven. Uiteindelijk kwamen we er ook achter waarom: de stakingen waar ze ons voor gewaarschuwd hadden. Op een bepaald moment stopte de bus omdat er welgeteld 4 mensen met wat vlaggetjes op straat stonden en ons tegenhielden. Dit was dus de staking van de bevolking met een of ander Medisch College als reden, maar exact weten we het nog steeds niet. Het kwam erop neer dat in ieder geval alles gesloten was en we zo’n 4 keer met de bus kortdurend stilgestaan hebben. Uiteindelijk zo’n half uurtje voor Munnar zijn we nog moeten overstappen naar een andere bus. Maar eigenlijk zonder veel problemen kwamen we aan in Munnar. Waar andere spraken over een superleuk dorpje, leek het nu meer op een spookdorp. Munnar staat bekend om zijn theeplantages maar aangezien het zo mistig was het laatste stuk hadden we hier nog weinig van kunnen zien. Daarbij was er werkelijk niemand op straat, het regende, alle luiken waren dicht, en we kunnen niet ontkennen dat we ons best wel heel ongelukkig voelden op dat moment. We hadden honger maar er was niets open en ons hotel bleek ook nog eens niet heel bekend. Uiteindelijk zijn we maar als echte backpackers met google maps gaan lopen en zoeken naar ons hotel. Dit hadden we sneller dan verwacht gevonden en gelukkig waren daar wel mensen die wisten dat we kwamen. De kamer was prima, redelijk netjes, maar in de badkamer deden we een iets minder fijne vonds. In het toilet – met desinfected sticker - dreef nog een condoom, jakkes wat was dat vies!! Het mannetje van het hotel heeft deze er snel uitgevist, maar schoon vonden we het al lang niet meer. Gelukkig zagen we al snel dat aan de overkant iets open was waar we even wat konden gaan eten. Eigenlijk hadden we gepland deze middag al een groot deel van de omgeving van Munnar te gaan bezichtigen maar dat was door de staking en het weer echt niet mogelijk. Na onze verlate lunch zijn we naar een Kalaripayattu (Martial Arts) voorstelling gegaan, lekker gaan eten in een luxehotel, en daarna vroeg gaan slapen. De voorstelling was indrukwekkend en weer een hele beleving! Zo grappig dat we daar gewoon naartoe gegaan zijn haha! Voor de volgende dag hadden we via ons hotel een privéchauffeur geregeld die ons de hele dag zou gaan rondrijden door de omgeving van Munnar.

We werden dan ook de volgende ochtend vroeg gewekt en het was droog! We hadden zo gehoopt dat het weer zou meevallen en het leek erop dat het zo ging zijn. Voor 500 roepies pp (€7,50) werden we de hele dag van de ene naar de andere toeristische plek gebracht. Zo hebben we onder andere: Rose Garden (tuin zonder rozen), Photo Point (prachtige uitzichten over theeplantages inclusief de toeristen), Jungle Honey Bee Nest (welgeteld een honingraad), Mattupetty Dam (stuwdam inclusief stuwmeer en vele toeristische winkeltjes), Elephant Arrival Spot (te duur voor ons), Shooting Point (kermisattractie van ballonnen aan een wand en een geweer om te schieten), Echo Point (zonder goede echo en extra entree voor het meer, dikke doei!), Kundale Lake (prachtige “Oostenrijkse” omgeving met 1000 kleuren groen) en het hoogtepunt het Top Station View Point bezocht. Natuurlijk ware op iedere plek weer genoeg winkeltjes te vinden waar we weer souvenirs hebben ingeslagen en natuurlijk de lokale thee hebben gekocht. Met de dag die vorderde werd het weer steeds mooier, kregen we zelfs af en toe nog blauwe lucht te zien en kwam het zonnetje door. Wat voelden wij ons weer bevoorrecht en wat zijn de theeplantages prachtig. Werkelijk de hele omgeving van Munnar bestaat uit prachtige plantages met de planten zoals ze bekend staan zo mooi gerangschikt. Wederom meer kleuren groen bij elkaar gezien dan dat ik kon bedenken dat er zijn. Het was echt GENIETEN deze dag met een hoofdletter G! Onze chauffeur was fantastisch en we voelden ons voor het eerst met zo’n tour niet afgezet haha. Het hoogtepunt van de dag was wel Top Station View Point. Het hoogste punt dat we die dag zouden bereiken met een uitzicht over de plantages en prachtige bergen waar je u tegen zegt. Hier mochten we zelf ook een stukje door de plantages lopen en hadden we echt een heel erg geluksmomentje. Wat was het de vorige dag allemaal waard geweest om hier te kunnen zijn. We deelden vanaf dat moment de mening van de anderen, Munnar is prachtig en bij een bezoek aan India mag je het eigenlijk echt niet overslaan! De mensen zijn heel lief en behulpzaam en we voelden er ons dan ook totaal op ons gemak. Op het hoogste punt bleek onze privéchauffeur en tourguide ook nog eens een fotografieliefhebber. Hij heeft zo ontzettend veel leuke foto’s van ons gemaakt en hij wilde echt niet meer stoppen haha! Van foto’s met een theeblaadje voor de Iphone tot bergtoppen met Vianne camera, hij was helemaal in zijn element. En wij daarbij ook! Uiteindelijk ontkwamen we er dan ook echt niet aan om met hem en zijn auto op de foto te gaan. Hij wilde het zo graag en genoot ook zichtbaar van deze dag! Tijdens de rit terug richting Munnar hebben we zelfs nog het geluk gehad om een wilde olifant te spotten, hoe cool! En zoals de chauffeur het een aantal keren zei “You are very lucky today!”. De tour was rond een uurtje op 15:00 afgelopen en toen zijn we nog kort door Munnar gelopen. Waar het de vorige dag nog totaal uitgestorven was, waren er nu weer overal mensen en was het een ontzettend levendig dorp. We hebben hier gezellig rondgelopen, geluncht in een etalage haha, en wat boodschapjes gedaan voor de busrit terug. Hierna snel onze spullen opgehaald en om 16:00 met de bus terug richting Kochi. De rit terug ging een stuk sneller aangezien onze chauffeur er zin in had. Hij vond het wel leuk om iets harder dan gebruikelijk te rijden door de bergen ondanks dat een deel van het uitzicht vaak belemmerd was door wolken en diepe gaten in de weg geen uitzondering waren. Wij vonden het iets minder maar we hebben het weer overleefd! De overige Indiërs in de bus hadden het iets moeilijker nog en er zijn ook wat plastic zakjes door de bus rond gegaan haha! In Kochi aangekomen moesten we nog richting ons laatste hotel. Kochi is een hele grote stad en bestaat uit twee delen: Fort Kochi en Ernakulam. Wij hadden ons hotel geboekt in Fort Kochi, bekend als ooit Nederlandse en Portugese kolonie, met stadsmuren nog aanwezig en chinese visnetten aan het water. Een echte vissersstad dus! We hadden hier weer mega veel geluk met ons hotel en echt het meest luxe tot nu toe in India. Het was pas sinds kort geopend en daarna ook super modern. Heerlijke zachte bedden, een mooie badkamer en zelfs een aparte bagageruimte. Maar het allerbelangrijkste, het was ook gewoon brandschoon! Namasthe Hotel in Fort Kochi is dus ook een enorme aanrader!!

Voor onze laatste dag in Kerala hadden wij een backwaters tour geboekt. Dat is toch waar deze provincie om bekend staat en dit is ook de reden waarom we zo graag hier naartoe wilden. Op de traditionele houseboats (kettuvallam) worden door heel Kerala tochten georganiseerd. De Backwaters zijn een keten van brakwaterlagunes en meren die parallel lopen aan de Arabische Zeekust. Wij hadden gekozen voor een dagtour en werden de volgende ochtend opgehaald bij ons hotel. In het busje zat al een hele bups blanke backpackers, ofwel echte hippies, allemaal uit Europa. Grappig om weer eens andere blanken te zien, maar zo niet ons type mensen. Bij iedere stop wilden ze weer even roken en ze hadden duidelijk nog niet zoveel India ervaring als dat wij hadden. Maar eenmaal bij de boot hadden we hier ook geen last meer van. De boottocht was ontzettend relaxt, de natuur was fantastisch en de ervaring was weer eens onbeschrijflijk. Wij zijn in het drukke India echter niet meer gewend om echt te ontspannen, dus het duurde even voordat we helemaal zen waren op de boot. Aangezien er geen motor aan boord was en de boot werd aangedreven met stokken voeren we ontzettend langzaam. Maar juist dit maakte deze ervaring zo uniek. Eigenlijk moet je gewoon even foto’s opzoeken van de backwaters om te zien in wat voor prachtige omgeving wij de hele dag rondgevaren hebben. Het was in ieder geval de perfecte omgeving om eens even de afgelopen weken tot bezinning te laten komen. Daarbij realiserend dat dat eigenlijk helemaal niet kan. Zo veel meegemaakt, daar heb ik nog heel veel langer voor nodig. Nadat we geluncht hadden bij locals onderweg zat onze boottocht erop. Het was heerlijk maar had voor ons ook niet langer hoeven duren. Het weekend was weer zwaar genoeg en het was tijd om terug te gaan naar Manipal. Omdat we nog wat tijd over hadden in Fort Kochi hebben we nog kort een bezoekje kunnen brengen aan het “strand” (lees zand met overal plastic afval) en de bekende visnetten. Zo aan de zee voelden we ons echt weer even op vakantie. De hotels en restaurantjes deden ons echt denken aan de kustplaatsen in Zuid-Europa, heerlijk relaxt dus. Nog even snel wat gegeten bij een lokale Italiaan en daarna was het tijd om richting nachtbus naar Manipal te gaan. Maar voordat we Kochi zouden verlaten hebben we nog even onze skills laten zien. Aangezien we als blanken overal worden afgezet qua prijs hebben we ons in Kochi niet laten kisten. We hebben onderhandeld voor ons leven, zelfs nog een ruzie op gang gebracht, maar een taxi weten te fixen voor 250 in plaats van 350 roepies en nog een souvenir voor 120 in plaats van 300. Trots waren we dan ook, en Juliëtte jij zou echt super trots op ons zijn! Toen hup de nachtbus in richting Manipal. De langste rit die we zouden maken van ruim 12 uur. Met weer heel wat bijna doodervaringen onderweg was de nacht onrustig maar best prima. De volgende ochtend om 07:30 waren we weer veilig terug in Manipal! En zelfs daar scheen toen al het zonnetje voor ons, we wisten dat ook Manipal blij was dat wij er weer waren. Nog maar een week te gaan, het gaat zo snel maar wij blijven genieten! Komend weekend is alweer ons laatste weekend hier en zullen we doorbrengen in Goa, samen met een groep nieuwe Nederlanders! Lekker op zaterdagochtend met de trein, heerlijk relaxt!