Pediatric Surgery

1 juli 2016 - Manipal, India

Omdat mijn verhalen anders wel heel erg lang worden moet ik ze toch even opsplitsen. Behalve de ontzettend leuke weekendjes, ben ik hier natuurlijk vooral ook voor mijn coschappen. Ik ben deze week begonnen bij de Pediatric Surgery (kinderchirurgie). Aangezien iedereen wel weet dat chirurgie niet mijn ding is maar kindergeneeskunde des te meer, leek mij dit een hele goede optie! Omdat ik dit graag wilde ben ik maandagochtend naar de professor van de kinderchirurgie gegaan om te vragen of er een mogelijkheid was dat ik minimaal een weekje bij hen mocht spenderen. En ik werd hier dan ook direct ontzettend welkom ontvangen! Ik mocht diezelfde middag, ja jullie lezen het goed, dan ook nog beginnen. Het is wel even wennen want in tegenstelling tot de normale chirurgie waar ik iedere dag rond 12:30 toch wel klaar ben, wordt er nu van mij verwacht dat ik gewoon hele dagen meedraai. Aangezien ik weet dat het maar voor korte tijd is en het toch alleen maar regent komt dat helemaal goed!

Op maandagmiddag werd het dus mijn eerste ervaring met kinderchirurgie, en wat geniet ik hiervan! Er worden vooral heel veel neoanten geopereerd en laat ik dat nou niet heel erg vinden. Natuurlijk is het zielig voor de kindjes, maar soms hebben ze geen keus om te kunnen overleven. Het aanbod is hier ontzettend gevarieerd en alle aangeboren afwijkingen waarvan we in Nederland wel eens gehoord hebben, komen hier gewoon aan de lopende band voorbij. De operaties zijn spannend maar de chirurgen zijn echt top! Ik mag bij iedere operatie assisteren en heb al heel wat kleine buikjes mogen dicht hechten. En ja, natuurlijk doe ik dan extra goed mijn best zodat de littekens mooi gaan worden. Inmiddels ben ik er ook al best goed in geworden haha!

Voor de mensen met enige medische achtergrond een klein lijstje met de ziektebeelden/ingrepen die ik in de afgelopen week al voorbij heb zien komen:

  • Ziekte van Hirschsprung (stuk darm zonder zenuwcellen) met daarbij transanale resectie van het zieke deel (operatie zonder littekens!)
  • Anusatresie (niet goed of niet aangelegde anus) met daarbij uitgebreide anorectale plastiek waarbij ze van niets een goed functionerende anus maken 
  • Hemangioom 
  • Congenitale hernia diafragmatica (levensbedreigende aandoening) met het sluiten van deze opening en nu een zelf ademend kindje 
  • Blindedarmontsteking
  • Liesbreuken 
  • Intra-abdominale testis met laparoscopische repositionering 
  • Re-implantatie van ureter (urinewegen) in de blaas na een ureterostomie  bij obstructie

Al met al, het is een hele hoop in een zeer korte tijd en ik word er gelukkig van! Naast dat de kindjes en de ingrepen heel erg leuk zijn, word ik bij de kinderchirurgie ook extreem gewaardeerd. Ze waarderen mijn interesse en proberen me dan ook zo veel mogelijk te betrekken en dingen te leren of laten doen. Zo welkom heb  ik me nog niet in het ziekenhuis gevoeld. Ook wanneer ze kort met de ouders in het Kannada spreken excuseren ze zich daar soms voor en herhalen ze het in het Engels. Omdat het zo ontzettend leuk is heb ik zelfs besloten om ook morgen (zaterdag) naar de OK te gaan. Waarschijnlijk wordt het wel maar een half dagje omdat er nog wat kleine tripjes op de planning staan, maar ik zal er in ieder geval zijn! 

Wat het misschien ook wel zo leuk maakt is dat ondanks dat ik de taal niet spreek, ik toch een soort van met de kindjes kan communiceren. Ik kan ze aan het lachen maken  en een beetje met ze spelen. Ook zij zijn vaak onder de indruk van mijn witte huidskleur, heel lief! Aangezien ik het zo naar mijn zin heb op deze afdeling wil ik proberen er minimaal nog een week aan vast te plakken. Dit zal ik echter wel even moeten overleggen mijn de mensen van de algemene chirurgie maar ik denk dat er nog wel een vervolg aan mijn avontuurtje kinderchirurgie gaat komen!

Het allerliefste kindje zit overigens thuis, kleine Oliver! En sorry allemaal, maar die mis ik toch wel het meest. Gelukkig kunnen we facetimen en kan ik zijn enorme ontwikkeling nog een beetje volgen. Maar wat gaat het ontzettend snel en wat wordt hij al groot! Genieten jullie maar extra van hem want als ik terug ben dan krijgen jullie die kans niet meer;)

2 Reacties

  1. Linda:
    1 juli 2016
    Wat een mooi verhaal weer Lobke, wat interessant allemaal.
    Zo geweldig dat je dit allemaal mag mee maken en dat je zoveel leert!!
    Geniet nog een weekje bij de Kinderchirurgie, maak de zieke kindjes maar goed aan het lachen
  2. Marlon van wijlick:
    5 juli 2016
    Oh Lobke, wat een mooi verhaal. Een brok in keel, als ik lees dat je zoveel kinderen kunt helpen. Een unieke ervaring in een uniek land. Ik hoef je niet te zeggen dat je moet genieten, want dat doe je al met teugen!