Heel veel mooie dagen Sri Lanka!

Dag 5 - Pigeon Island & Trincomalee
Mijn voorlopig laatste helemaal relaxdag begon vroeg. Omdat ik graag wilde snorkelen bij Pigeon Island (nationaal park op een eilandje niet ver van de kust) was mij aangeraden om rond 08:00 op het strand te zijn. Zo gezegd zo gedaan. Het was namelijk belangrijk dat ik bij een groep zou aansluiten, niet alleen omdat ik me anders scheel zou betalen maar ook gewoon een stuk gezelliger. Al snel was die groep gevonden en zoals overal op Sri Lanka zaten ook hier weer Nederlanders bij. Met Joep en Elles, een stelletje uit Eindhoven, heb ik de hele ochtend samen doorgebracht. Omdat we vrij vroeg waren viel het nog mee met de toeristen op het eiland maar na een uurtje zat het hele spierwitte eiland en de zee eromheen vol met een invasie aan toeristen. Aangezien wij als Nederlanders vrij goed kunnen zwemmen hadden we er weinig last van. Gewoon iets dieper gaan haha! Ondanks dat op internet staat dat veel van het koraal verwoest is door de tsunami vond ik het echt een fantastische ervaring. Een groot deel van het koraal was nog prachtig mooi intact en werd ook vrij goed beschermd!! Helaas waren er wel veel domme toeristen die het heel normaal vonden midden op het koraal te gaan staan. Het lijkt wel alsof mensen soms niet kunnen nadenken en zich niet realiseren dat deze plekjes tegenwoordig toch al schaars zijn en we er uiterst zuinig mee om moeten gaan. Wel heb ik alle kleuren koraal en alle kleuren vissen in alle soorten en maten kunnen spotten. Ik vond het prachtig en volgens mij heb ik zo ongeveer de hele ochtend snorkelen gefilmd met mijn gopro haha, die ik gelukkig toch nog heb:) Het hoogtepunt was wel de grote zeeschildpad die we tegenkwamen en gewoon rustig wat zat te eten. Toch wel heel mooi om zo'n dieren in hun wilde omgeving te kunnen zien. Joep en Elles hebben zelfs nog 2 black reef sharks gespot, en helaas (Ofja heel erg vond ik het niet) waren ze te snel weg voordat ik ze kon zien. Na in de branding van het prachtig witte eiland vol met aangespoeld dood koraal nog nagenoten te hebben van het snorkelen was het tijd om terug te gaan met het bootje. Op het strand van Trincomalee heb ik daarna nog even kort doorgebracht, vooral nog even relaxt gezwommen maar mijn tere huidje was toch wel aangetast door het snorkelen. Ondanks dat het ochtend was brandt de zon er flink op los en dan is insmeren met factor 30 (echt hoog voor mijn doen) absoluut niet genoeg. Helaas een verbrande rug maar daarom maar snel uit de zon. Rustig spullen gepakt, gedoucht en afscheid genomen bij het tophostel (The Residence Nilaveli) op naar mijn laatste hotelletje in Trincomalee dicht bij het busstation. Praktisch aangezien ik vanuit daar makkelijk kon doorreizen naar Polonnaruwa. Maar Trincomalee heeft niet alleen maar strand. Ik had al gelezen over het Nederlandse Fort Frederick en de Koneswaram Hindu Temple, ook wel de tempel van de 1000 pilaren genoemd. Het oorspronkelijke Trincomalee Fort zelf, waar de tempel binnen is gelegen, werd in 1624 door de Portugezen gebouwd. Echter waren het de Nederlanders die het Fort in 1665 ontmantelden, herbouwden nadat er veel vernietigd was en het de nieuwe naam Fort Frederick gaven. Rondom zonsondergang heb ik beide nog bezocht. Het was een heerlijke avondwandeling langs het strand. De echte locals bevolken dan het strand en overal wordt gespeeld en veel gelachen. Het sfeertje is heerlijk, ik geniet zo van de mensen hier! Wat verder nog opviel en ik ook wel gelezen had was dat aan de Oostkust veel Moslims wonen. Maar het gaat hier allemaal zo vredig langs elkaar heen. Iets minder Boeddha beelden en Dagoba's maar een echte moskee heb ik hier niet gezien. Het was weer een heerlijke dag, vroeg het bed in en morgen weer verder! Ohja, het is niet altijd goed om een beetje budget te reizen haha! Mijn kamer in Trincomalee was letterlijk midden in een huis van de locals en ik was vrij blij dat het maar voor een nachtje was!

Dag 6 - Polonnaruwa
De ochtend begon weer goed met een snelle busreis van Trincomalee naar Polonnaruwa. Polonnaruwa was, na Anuradhapura, de tweede hoofdstad van het oude Sri Lanka. Tussen 1070-1284 was het de belangrijkste stad van Sri Lanka waardoor er op dit moment nog veel overblijfselen te vinden zijn zoals het oude Koninklijke Paleis.  Op veel verschillende sites op internet had ik een bepaald guest house (Tisal Guest house), gelegen direct naast de bus stop, voorbij zien komen en alle recensies waren lovend. Aangezien het ook vakantietijd is voor de Sri Lankesen is het nog niet zo makkelijk om op populaire plaatjes te slapen, maar het was mij gelukt!! Direct maar twee nachtjes geboekt, en geen van die recensies heeft te veel gezegd. Wat een super lieve mensen! Bij aankomst werd ik direct ontvangen met thee en werd ik uitgenodigd voor het diner gekookt door oma! Overal al gelezen dat het super was, dus natuurlijk ja gezegd! Maar hier bleef het niet bij, de zoon deed ook iedere middag een safari met zijn eigen jeep en ook hiervoor werd ik direct uitgenodigd. Hier begon dan ook de safari twijfel haha! Want dat ik in Sri Lanka een safari wil gaan doen dat weet ik zeker, de vraag is alleen waar en wanneer. Ik had ontzettend veel zin om mee te gaan maar het pastte punt 1 niet helemaal in mijn planning van 2 dagen omgeving Polonnaruwa en ten tweede zou ik hierbij eigenlijk alleen maar olifanten gaan zien. Het is natuurlijk een fantastische ervaring om groepen olifanten in hun natuurlijke omgeving te zien, maar beetje verwend misschien, ik heb er al heel wat gezien. Zo ben ik in mijn periode in Azië al 3x een wilde olifant tegengekomen. Even over nagedacht en uiteindelijk besloten waarschijnlijk toch voor het populairste park in Sri Lanka te gaan op een later tijdstip met kans om meer dieren dan alleen olifanten te zien!! Behalve oma en zoon was er ook nog opa die mij maar al te graag een van zijn fietsen wilde verhuren. Aangezien Polonnaruwa de perfecte omgeving is om te fietsen, dit natuurlijk gedaan en al snel vertrokken om het veel te kleine krakkemikkige paarse fietsje. Polonnaruwa staat bekend om zijn mooi in stand gehouden ruïnes en het heeft dan ook een grote Ancient City (Polonnaruwa Archeological Ruins) die zeker een bezoekje waard is. Ik begon echter bij de ruïne van een badhuis en wat het vooral speciaal maakte dat in de naastgelegen rivier overal langs de kant locals zich zaten te wassen! Hierna nog bij Island Garden geweest en alleen al de weg er naartoe was de moeite waard. Prachtige uitzichten over een meer en zo gek om daar nu gewoon na 12 weken weer op een fiets te zitten haha. Na heel wat problemen om een kaartje voor de uiteindelijke Ancient City te krijgen, hoe gek is het dat je deze op een andere plek dan bij de hoofdingang moet kopen, uiteindelijk dan toch met het fietsje ook hier binnen. Hoewel ik had verwacht dat allemaal die ruïnes en tempels op een bepaald moment zouden gaan vervelen, is dat op Sri Lanka nog totaal niet het geval. Alle plekjes zijn nog uniek en meer dan de moeite waard geweest! Gewoon een fantastisch land!! Het hoogtepunt van de Ancient City vond ik de drie grote Boeddha beelden (Gal Vihara) die uit een rotswand waren geslagen. Heel mooi onderhouden en alleen een beetje verpest door een plastic dak erboven, maar vooral gewoon mooi. Na een middagje ruïnes kwam ik op terugweg langs een leuke houtbewerkerij. Op zoek naar nog wat souvenirs hier naar binnen en ondanks dat alles prachtig was en duidelijk van goede kwaliteit daardoor ook ver boven budget haha. Misschien moet ik als ik ooit een baan heb maar eens terug komen! Inmiddels zat de dag er alweer op en was ik net voor zonsondergang terug bij het guest house. Om 19:30 stond dan een heerlijk diner (voor een heel leger) op me te wachten! Heerlijke noodles met kip en nog heel veel soorten side dishes. Nooit gedacht dat ik het eten zo zou gaan waarderen want iedere avond is weer heerlijk. Maar toch kijk ik ook weer uit naar de vertrouwde kost thuis. Het leukste aan de avond was het gezelschap. Ondanks dat ik alleen reis ben ik nog geen enkele avond hier alleen geweest. Deze avond bestond mijn gezelschap uit 4 Nederlanders en 2 Fransen. Uiteindelijk werd het nog best een late avond, zo heerlijk hebben we zitten kletsen. Zelfs dit is genieten!

Dag 7 - Dambulla en Sigirya 
Op mijn tweede dag in omgeving Polonnaruwa stonden Dambulla en Sigiriya op de planning. Twee plaatsen die ook behoren tot de culturele driehoek (samen met Anuradhapura en Polonnaruwa) en makkelijk samen in een dagtripje te bezoeken zijn. 'S ochtends weer de bus gepakt en op naar Dambulla. In Dambulla is de Gouden Tempel, ofwel de grottempel te vinden waarin het leven van Boeddha wordt verteld. Aangezien de bus niet helemaal tot die tempel ging moest ik nog een stukje lopen. Onderweg heb ik denk ik wel 100 tuktuk chauffeurs moeten afslaan maar na India ben ik een pro hierin geworden en het is zo fijn dat ze hier zo vriendelijk blijven. Ik wil ze best betalen, maar 1 km kan ik echt makkelijk lopen! Wat mij onderweg hier op viel was hoe veel kleine tentjes er waren waarin loten verkocht werden. Overal stonden mensen in een rijtje te wachten, best gek want dit had ik nog nergens anders zo te zien. Misschien hebben ze in Dambulla gewoon vaak geluk haha! Onderweg kwam ik ook nog een enorme vegetable and fruit market tegen waar ik natuurlijk weer wat in sloeg. Het fruit blijft hier zo ontzettend lekker dat je eigenlijk alles wel wil eten, maar het liefst wel geschild. Ik ben nog niet echt ziek geweest hier en zit er in mijn laatste weken vakantie ook echt niet op te wachten. Dus een appeltje op de vuist toch maar overslaan;) Onderaan de rots waarin de grottempels gelegen zijn was een nieuw Boeddhistisch museum gebouwd met als pronkstuk een grote gouden Boeddha erbovenop. Heel mooi, vooral tegen de blauwe lucht, maar ook apart omdat het in tegenstelling tot de rest van de omgeving zo modern is. Zoals veel van de bezienswaardigheden in Sri Lanka, moet je ook in Dambulla weer een stukje klimmen. Het valt reuze mee maar vergeet niet dat het hier ontzettend warm is, en dat iedere kleine inspanning eigenlijk al best wat moeite kost. Toch ben ik hier wel blij mee, het voelt best goed bezweet en lichtelijk buiten adem boven aan te komen. De Gouden Tempel is eigenlijk een complex van 5 grottempels. Overal stenen boeddha's de ene beter dan de ander en hele mooie muurschilderingen die er ook echt heel oud uitzagen haha. Bijzonder is dat er naast afbeeldingen of monumenten van Boeddha ook beelden van de Hindu goden Vishnu en Ganesh te vinden waren. Weer twee religies die samenkomen in dit prachtige land. Het jammere aan Dambulla en tegelijkertijd de luxe die ik gekend heb met name in India, is dat ik het hier veel te druk vond. Toeristen overal en voor een foto moest je toch wel echt op de beurt wachten. Daardoor voor mij iets minder dan ik verwacht had maar zeker wel de moeite van een bezoekje waard. Na Dambulla stond voor de middag Sigiriya op de planning, ofwel de in Sri Lanka zeer bekende Lion Rock! Na een heerlijke verse fruitsalade voor lunch in Dambulla en een gratis ritje met een local (ja, misschien beetje gevaarlijk achteraf haha) op weg naar Sigiriya. Mij was aangeraden, aangezien je voor de Lion Rock $30,- entree betaalt, de naastgelegen berg te beklimmen met uitzicht op de Lion Rock. Ik was erg blij met die tip maar toen ik eenmaal onderaan de Lion Rock stond moest en zou ik deze beklimmen!! Wat een indrukwekkende rots zeg, fantastisch! "De Leeuwenrots is een vulkanische prop van een lang overleden vulkaan. De aflopende helling van de vulkaan is door de tijd heen weggevaagd door erosie, hierdoor heeft de rots zijn karakteristieke vorm. De rots is ruim 180m hoog en is vanaf kilometers te zien." Indrukwekkend dus;) Zijn naam heeft de rots te danken aan de ooit zichtbare Leeuwenkop en leeuwenpoten bij de ingang halverwege de rots op het leeuwenplateau. Helaas zijn nu alleen nog maar de poten zichtbaar. Bovenop de rots zijn nu nog de restanten van ooit een Koninklijk paleis te vinden! Een bijzonder plek waar ik graag een kijkje ging nemen. Daarbij speelde in mijn overweging ook mee dat het hier vaak zo enorm druk is dat de toeristen in de rij staan op de trappen om de top te bereiken, maar er nu vrijwel niemand was. Niet heel gek aangezien het 14:00 was, de zon volop scheen en het dus ook wel heel erg warm was. Maar ik had me voorgenomen niet in de rij te gaan staan en het dan niet te doen. Nu er echter bijna niemand was had ik het kaartje snel gekocht en op naar boven. Ik kan zeggen dat het het geld wel absoluut meer dan waard is geweest!! Wat een fantastische klim naar boven en wat een prachtig uitzicht. Sri Lankesen noemen het vaak hun achtste wereldwonder, nou ik ben het er zeker mee eens. De Taj Mahal lijkt zelfs een beetje nietszeggend als je bovenop deze rots hebt gestaan. Maar ook het uitzicht van onderaan de rots is al fantastisch. De klim (grotendeels trappen) valt reuze mee zelfs midden op de dag en alle uitzichten zijn meer dan de moeite waard. Het is even inspannen maar dan heb je ook wat. Een letterlijk hoogtepunt van Sri Lanka en mijn reis tot nu toe en ik zou hem dus zeker niet overslaan!! De ervaring is goud waard, en dat is dus ook veel meer dan die 30 dollar. Daarbij vertelden ze mij ook dat de naastgelegen berg grotendeels door de jungle gaat, er daar wel een stuk minder toeristen zijn maar dat als je alleen bent deze klim niet optimaal is. Achteraf dus ontzettend blij met mijn keuze en heel voldaan terug in de bus naar Polonnaruwa. Het was een intens slopend dagje maar weer fantastisch. Heerlijk afgesloten met een diner in het guest house waar ook nog eens bleek dat een van de Nederlandse meiden bij St Oedenrode hockeyt en we eind september tegenover elkaar staan op het veld. Soms is de wereld maar klein. En Sri Lanka is echt een feestje!

Dag 8 - Kandy
Na een dikke week in Sri Lanka met ontzettend mooi weer is het tijd om iets meer het binnenland in te gaan! Op naar Kandy, een van de grootste toeristische steden van Sri Lanka, maar vooral op naar het festival. In Kandy wordt ieder jaar in augustus het 10-daagse Esala Parahera gevierd. Een van de grootste religieuze festivals in Azië waarbij alles draait om de tand van Boeddha die in de Tempel of the Tooth, de Sri Dalada Maligawa, in Kandy bewaard wordt. Hierdoor is dit ook direct voor boeddhisten de belangrijkste spirituele plek van het land. Het komt erop neer dat de hele stad 10 dagen lang op z'n kop staat, er ontzettend veel mensen (pelgrims en toeristen) op af komen en het gewoon een groot feest is. Van mensen die eerder in Sri Lanka zijn geweest had ik al gehoord dat dit een hoogtepunt is wat zij helaas hebben moeten missen maar voor hen juist een reden is om wellicht ooit een keertje terug te gaan. Vol goede verwachtingen en met enorm veel zin dus op naar Kandy. Vanuit Polonnaruwa gaat er een directe bus die er zo'n 4 uur over doet maar echt overvol was. Gelukkig had ik de twee Nederlandse  meisjes het eerste anderhalf uur nog om mee te kletsen maar ik heb vrijwel de hele reis opgepropt staand in het gangpad moeten doorbrengen. Mijn dag had beter kunnen beginnen, maarja dat is het risico van de lokale bussen en het gevolg van dat ze zo enorm goedkoop zijn haha! Het laatste stukje stond er bij een stop iemand op en bedacht ik me geen seconde, opgestaan is plaats vergaan en dus ben ik direct daar gaan zitten. Dat ze me op dat moment echt niet mochten kon me niks schelen, ik had eindelijk een zitplaats! Kandy ligt in de Hill Country van Sri Lanka en dus in de bergen. Het weer werd langzaam aan al iets minder, veel bewolking, en de temperatuur ook wat lager. Maar dat hoort er allemaal bij als je naar de bergen gaat. Eenmaal in Kandy aangekomen was de stad niet te missen en was het duidelijk festival tijd. Overal langs de route zitten sinds 's ochtends vroeg mensen te bivakkeren zodat ze vooraan zitten als de parade om 20:00 begint. Behoorlijk gek dus maar ook wel heel mooi. Duidelijk is dat het voor de mensen hier ontzettend veel betekent en echt een groot feest is. Hele families op plastic zeiltjes met eten en drinken in overvloed, een grote gezellige boel maar wel ontzettend druk. Weer even ben ik terug in de drukte van India en laat ik die nou net niet gemist hebben. Naast de mensen ook druk verkeer, gewoon echt een grote stad. Snel langs het hostel om spullen te droppen (wederom een super hartelijk ontvangst van super leuk eigenaren, wat heb ik tot nu toe nog een geluk gehad hiermee) en weer terug de stad in! Na heerlijk wat rondgesjokt te hebben en vooral weer genoten te hebben van alle rust van de mensen ondanks de drukte vond ik uiteindelijk rond 17:00 een plaatsje langs de kant tussen de locals. Natuurlijk zijn er overal hoteleigenaren die je ook een "eersterangs plaats" willen verkopen (voor belachelijke prijzen) maar een plek tussen de locals is zoveel unieker en gezelliger. Op een handdoekje en met je zelf meegebrachte eten en drinken, en alles wat me aangeboden werd door de super lieve Sri Lankesen, was het wachten tot de start van de parade. Rond 19:30 begint de optocht te trekken maar aangezien ik vrij aan het einde van de route zat kwam hij pas om 20:30 ongeveer voorbij. Het was een lange zit maar door zowel het gezelschap van Franse toeristen als de locals ging het vrij snel en genoot ik er zeker van. Ik blijf het soms gewoon onwerkelijk vinden wat ik de afgelopen tijd al allemaal heb mogen meemaken! Ik werd overladen met Sri Lankees voedsel en heb ontzettend leuke gesprekken met de families gehad. Ze waren ontzettend onder de indruk dat ik dokter ga worden en een tijdje in India ben geweest voor een coschap haha. De optocht begon uiteindelijk met een hele horde politieagenten met honden die alle toeschouwers langsgingen om te controleren op bommen. Werkelijk alle tassen moesten open en alle prullenbakken werden gecontroleerd. Mij gaf het vooral een veilig en goed georganiseerd gevoel. Daarna worden de straten nog een keer helemaal schoongemaakt voor alle (best zielige) olifanten en blootvoetse dansers en muzikanten. De impact van het spektakel begrijpen jullie ondertussen wel, het is immens!
Over de parade zelf kan ik kort zijn, je moet het namelijk meemaken om het echt te kunnen beleven. Het is een grote parade met prachtig geklede dansers, muzikanten, fakkeldragers en zo niet nog mooier versierde olifanten. Het zijn veel olifanten, heel veel en de een nog mooier versierd dan de ander. Soms met een klein kooitje op de rug ter ere aan de Tand van Boeddha, soms in groepjes soms alleen. Maar na werkelijk iedere dans of muziekgroep komt een olifant voorbij. De kleuren rood, blauw en geel staan voor de Sri Lankese Boeddhistische vlag en zijn dan ook overal in terug te vinden. Opvallend is dat, op een klein groepje vrouwen aan het einde na, verder de hele parade gelopen wordt door mannen en veel kinderen (jongens). Het is een groot spektakel en indrukwekkend om te zien maar het duurt echt intens lang. Uiteindelijk was de hele parade pas rond 0:00 afgelopen en eerder kun je gewoon ook echt niet van je plek weg. Je zit dan namelijk opgesloten in het parcours en tussen de massa mensen haha! Onwijs gaaf om mee te maken en niet te missen bij een bezoek aan Sri Lanka in augustus is mijn advies. Uniek om zo weer een stukje cultuur te mogen beleven. 

Dag 9 - Kandy
De tweede en laatste dag in Kandy begon ik relaxt. Beetje uitgeslapen, lekker ontbeten (semi tarwe brood en vers fruit) in het hostel en pas rond 12:00 op stap. Heerlijk zo'n dagje erbij en zo veel stond er toch niet op de planning. Daarbij was het ook niet bepaald geweldig weer, lees bewolking en zelfs regenbuien, dus hoefde de dag van mij ook niet heel lang te duren. De beroemde Temple of the Sacred Tooth Relic stond wel op het programma. Ik had de parade al meegemaakt en de tempel van buiten al gezien maar binnenin was ik nog niet geweest. Ik begon met het complex  rondom de grote tempel waar overal kleine tempeltjes te vinden zijn. Het werd vooral ontzettend leuk doordat de olifanten die de dag ervoor de parade gelopen hadden, nu overal op het complex gestald stonden en je ze echt van dichtbij kon aanschouwen. Sommige werden gewassen, sommige gevoerd. Indrukwekkend sterke beesten was mijn conclusie! Ook de tempel zelf was ontzettend mooi! Op de een of andere manier hangt hier een magische sfeer die ik niet echt ergens anders zo gevoeld heb. Ik denk dat het te maken heeft met het festival dat gaande is, maar je merkt gewoon dat het Boeddhisme levendiger dan ooit is en mensen zo trots zijn op hun geloof. Ze laten toeristen toe en dat vind ik sowieso al uniek. In een ruimte van de tempel kun je ook het hele verhaal lezen hoe de tand van Boeddha op deze plek terecht is gekomen, erg leerzaam en leuk. Ondanks dat de tand nergens zichtbaar was en de toeristen niet te missen waren vond ik het een een magische ervaring. Ik heb ervan genoten en laat ik dat nou net iedere dag doen haha! In de middag ben ik naar een groot Boeddha beeld (Bahiravokanda Vihara Buddha Statue) op een berg aan de zijkant van Kandy gelopen. Het beeld was indrukwekkend groot en het was goed tijdverdrijf maar onderweg begon het extreem hard te regenen en als ik na weken regen in India ergens chagrijnig van word nu is het wel regen. In Nederland zal ik er ook aan moeten wennen, maar nu is het nog vakantie! Gelukkig was het op de terugweg droog en kwam zelfs het zonnetje nog door. Hierna heb ik weer heerlijk rondgestruind door Kandy en kwam ik, heel toevallig, zowel Joep en Elles (snorkelen Trincomalee) als de meisjes van het hockeyen (Polonnaruwa) weer tegen. Erg grappig haha! Met de hockeymeisjes heb ik dan ook samen 's avonds weer een deel van de parade gekeken alleen nu had ik ervoor gezorgd dat ik tussendoor weg zou kunnen. De plek en het zicht waren niet te vergelijken met een dag eerder maar voor een tweede keer was het meer dan prima! De sfeer was prachtig maar ik had alles al gezien. Uiteindelijk dus op tijd terug naar het hostel en verdere plannen maken voor de resterende tijd. De volgende dag met de trein naar Ella! Ik heb nog ontzettend lang getwijfeld om als tussenstop voor Ella naar Dalhousie te gaan om Adams peak te beklimmen. Dit is een van de hoogtepunten van Sri Lanka en stond vooraf echt op mijn lijstje. Het is de grootste toeristische klim die 5000 trappen kent en waar vrijwel iedereen in het donker voor zonsopgang naar boven gaat. Het is een ware pelgrimstocht en zowel voor boeddhisten, hindoes als christenen een magische plek aangezien Adam daar voet op de wereld heeft gezet en een afdruk heeft achtergelaten. Deze afdruk staat in ieder geloof voor iets anders maar de klim is dus erg populair. Ik zag het wel zitten om even flink af te zien, want dat schijnt het te zijn, en een prachtige zonsopgang te bekijken. Ware het niet dat augustus absoluut een slechte maand is voor dit bezoek. Waar de weg naar boven normaal grotendeels verlicht is en er tussendoor tentjes geopend zijn voor pauzes en warme thee, is dit allemaal gesloten in augustus. Daarbij is het ontzettend koud en nat en is de kans minimaal dat je uberhaupt een uitzicht op de top hebt. Het grootste deel van de tijd zit de top nu namelijk helemaal ingepakt in de wolken. Dus toch maar geluisterd naar iedereen die het me afgeraden heeft. In ieder geval een reden om ooit hier nog eens terug te komen!!

Dag 10 - Ella 
Op dag 10, ongeveer halverwege mijn reis stond de treinreis naar Ella op het programma. Overal waar je leest over Sri Lanka vind je deze reis terug als een van de mooiste van de wereld, genoeg reden om hem in te plannen dus. Aangezien de gereserveerde tickets al voor ruim een maand uitverkocht zijn, is het gewoon 's ochtends een regulier ticket kopen en proberen een goede spot te bemachtigen. Om 07:00 liep ik samen met een Duitser richting het station waar de trein om 08:45 zou vertrekken. Goed op tijd om uiteindelijk een ongereserveerd tweede klas ticket te kopen. Op het station waren weer overal toeristen die exact hetzelfde op de planning hadden staan haha! Het hele perron was gevuld met blanken en pas zo'n 5 minuten voor vertrek kwamen er ook wat locals aanzetten. Toen de trein er eenmaal was begon de paniek en stress, was het nog even spannend of we (meisjes van Oedenrode kwam ik weer tegen) er überhaupt bij zouden passen, maar uiteindelijk als een van de laatste erin en een mooie plek in de deur! Helemaal gelukkig!! Op advies van mijn snorkelvrienden uit Nederland was ik aan de linkerkant van het perron gaan staan want aan die kant zouden de mooie uitzichten komen. Ware het niet dat zij de treinreis exact andersom (dus van Ella naar Kandy) gemaakt hadden en ik nu dus aan exact de verkeerde kant zat. Het eerste deel was aan mijn kant prachtig maar de unieke en adembenemende uitzichten kwamen toch echt aan de andere kant voorbij. Gelukkig was mijn plaats wel zo dat ik aan de andere kant ook naar buiten kon kijken en dus niks heb hoeven missen maar helaas ook geen foto's heb kunnen maken. De reis was werkelijk prachtig en een super leuke ervaring! Helaas werden de uitzichten soms geblokkeerd door een dikke mist of wolken en heeft het onderweg zelfs nog een aantal keren geregend. Met name rondom de bekende plaatsen Hatton (Adams peak) en Nuwara Eliya (Horton Plains National Park) was het weer echt slecht en werd het ook echt koud. Ontzettend blij was ik dan ook dat ik al had besloten deze plaatsen in verband met het weer over te slaan. De Hill Country heeft duidelijk door de bergen een heel ander klimaat en deze regen deed me weer heel erg aan de treinreizen in India denken. Wat ook niet verschilde met India was dat mensen zich op alle mogelijke manieren de trein in propten, soms zelfs met 10 tegelijk, ondanks dat wij al door plaatsgebrek in de deur stonden. Wonder boven wonder gaat dat ook nog gewoon goed haha! Onderweg hoefde ik me overigens niet te vervelen want er waren weer overal Nederlanders om ervaringen mee uit te wisselen. De treinreis duurde uiteindelijk zo'n 6,5 uur waarvan ik de laatste twee uur absoluut het mooiste vond. Ik stond toen aan de goede kant, het weer was mooi en de uitzichten waren groots. Soms best eng zelfs je realiserend dat je maar in een klein treintje zit boven zulke afgronden! Het weer dichterbij Ella werd steeds beter en eenmaal Ella bereikt was het exact zoals in alle andere plekken waar ik geweest was, heerlijk zonnig en warm!! Verder is Ella eigenlijk maar een lange straat, die ontzettend toeristisch is en waar je restaurants kunt vinden die nog Westerser zijn dan in Venlo haha. Overal over straat lopen toeristen. Mijn hostel was precies hartje "centrum" Ella en de slaapzaal was gescheiden van de weg door een houten wandje. Verder zag het er eigenlijk best prima uit maar dit wandje was vreemd haha. Wel een toplocatie! Om de toeristen een beetje te ontvluchten en actief te blijven ben ik op zoek gegaan naar de Nine Arches Bridge, een indrukwekkende stenen brug door de vallei met een spoorrails erop. Na heel wat zoeken ben ik uiteindelijk bij een klein huisje beland dat een uitkijkpunt naar de brug bleek te zijn. Heel grappig! Hier lekker een theetje gedronken en weer leuke nieuwe mensen ontmoet. Het hoogtepunt van de brug is natuurlijk als er een trein over komt en dat is maar 9x per dag. Ik had het geluk van een trein en ondanks dat het zeker niet zo speciaal was dan dat overal vermeld staat, was het wel erg leuk om te zien. Toeristische attractie Ella nummer 1, check! Die avond at ik, net zoals iedereen, bij Chill Café. Een super relaxte moderne tent waar ik een heeeerlijke pasta heb gegeten, eindelijk weer eens wat anders en dan ook echt goed.
De prijs was er zeker na maar dat maakte op dat moment niks uit, ik genoot ervan!

Dag 11 - Ella
Na een ontzettend slechte nacht, precies zoals voorspeld met een houten plank als muurtje en een bed zo hard als beton, was ik best blij dat ik om 07:00 op kon staan. Ella Rock stond op het ochtendprogramma en het zou een flinke klim gaan worden. Je ziet de berg al boven alles uitsteken als in Ella rondloopt dus daar naar boven is een must. Uiteindelijk vertrok ik om 07:30 en had ik mij als doel gesteld rond 11-12 uur weer terug te zijn. Dit liep alleen iets anders haha. Het eerste stuk was makkelijk en ontzettend leuk, je loopt namelijk gewoon over de treinrails waar je een dag eerder nog met de trein gereden hebt. Gevaarlijk? Vast wel, maar je hoort de treinen wel aankomen daar werd ik van verzekerd. Beetje onwennig en wat bang maar uiteindelijk kwam ik zo veel mensen tegen op de rails dat ik er wel vertrouwen in kreeg. En inderdaad, het was zo stil dat ik een trein wel zou horen;) Onderweg over de rails kwam ik al heel wat potentiële gidsen tegen die mij wel wilden begeleiden naar boven. Van anderen had ik echter gehoord dat het ook zonder gids goed te doen was en dat dus geldverspilling zou zijn. Eenmaal de afslag gevonden waar het echt omhoog zou moeten gaan begon het gezoek al. Drie paden en dan de juiste kiezen. Op dat moment kwam ik een ouder stel uit Ierland, rond 60-65, tegen  met wie ik samen naar boven zou lopen. Zij waren gewend veel te wandelen maar toch viel het tempo me een beetje tegen. Echter was het behoorlijk zoeken en afgelegen door de jungle dus was ik vooral blij dat ik niet alleen was. Na een makkelijke beschrijving van hoe de top te bereiken door mensen die naar beneden kwamen dachten wij dat het niet meer mis zou kunnen gaan. Helaas, het geluk bleek niet aan onze zijde en we verdwaalden royaal. We bleven het pad dat zowel naar boven als naar beneden liep maar volgen maar leken alleen maar verder van de top te raken. Ik denk na ongeveer een uur doelloos rond te lopen kwam er eindelijk onze redding, een gids haha! Dat er nergens bordjes staan heeft natuurlijk een reden, namelijk werkgelegenheid voor gidsen haha. Je kunt altijd terug lopen en weer naar beneden dus in dat opzicht ben je niet echt verdwaald, maar het is zo zonde een geklommen stuk terug naar beneden te lopen. De gids loodste ons uiteindelijk naar het juiste pad, waar weer veel meer mensen te vinden waren, en daar namen we na hem natuurlijk wat betaald te hebben afscheid. Inmiddels hadden wij al een hele tocht erop zitten en waren we nog altijd niet bij het zwaardere deel aangekomen. In een groep met Fransen en Italianen ben ik uiteindelijk naar de top gelopen. Ik heb het oudere Ierse stel achtergelaten want dat ging echt te langzaam en uiteindelijk ben ik op eigen tempo boven geraakt. Met name het laatste stuk vond ik vrij pittig en ik had hier in Sri Lanka nog  niet zo afgezien, maar eenmaal op de top was het alle moeite waard. Wat een uitzicht!!! Enorm ver kon ik kijken door het strakblauwe weer en toen pas realiseerde ik me echt hoe hoog ik zat en wat voor afgrond er onder was haha. Fantastische klim dus met een nog veel betere beloning aan het einde. Een pittige inspanning maar zo ontzettend voldaan uiteindelijk. Na een tijdje op de top genoten te hebben ben ik met een Italiaan en Française weer naar beneden gelopen. Dit ging een heel stuk sneller! Met dezelfde mensen ben ik na onze inspanning gezellig samen gaan lunchen en heb ik 's middags een groene thee fabriek (Finlays Greenburgh Green Tea) bezocht. Heel leuk om eens uitleg te krijgen hoe thee nou eigenlijk gemaakt wordt en ik vond het vooral opvallend hoe veel verschillen er zijn tussen groene en zwarte thee ondanks dat het exact dezelfde bladeren zijn die ze gebruiken. We hadden een super leuke medewerker die ons ontzettend veel uitleg heeft gegeven en ons uiteindelijk verschillende groottes, geen smaken, heeft laten proeven. Thee wordt voornamelijk geprijst aan de grootte van de bladeren, dat jullie het weten haha;) Op deze plek werd alleen maar pure groene thee gemaakt en in grote hoeveelheden opgestuurd naar Colombo waar het voor de verkoop verder verwerkt wordt. Hierna stond eigenlijk nog een waterval bezoek op de planning maar aangezien een Franse toeriste (19 jaar) daar een dag eerder door een ongelukkige val was overleden heb ik deze toch maar overgeslagen. Ik zag het niet echt zitten daar vrolijk te staan wetende dat er iemand is overleden. Maar om toch nog maar even de actieve dag voort te zetten heb ik rondom zonsondergang Little Adams peak beklommen. Een klim van een half uurtje, die ook door veel kinderen gedaan wordt, met eigenlijk een bijna net zo mooi uitzicht als Ella Rock. Hij ligt er vrijwel tegenover en dus heb je vooral ook een cool uitzicht op de berg van de ochtend. Helaas was het erg bewolkt en was de zonsondergang niet echt te zien maar ik had in ieder geval wel de dag actief afgesloten. Lekker eten en slapen hierna!

Dag 12 - Lipton Seat Haputale
Ondanks dat ik het eerder overgeslagen had, wilde ik toch nog graag naar Lipton's Seat in Haputale. Het weer zou ongeveer vergelijkbaar zijn met Ella dus ik durfde het wel aan. Vroeg in de ochtend, 6:30, pakte in dan ook de trein naar Haputale. En eigenlijk gewoon een groot geluk want opnieuw een uur van deze prachtige treinreis mogen beleven. In Haputale aangekomen moest ik de bus nemen richting de theefabriek vanuit waar de wandeling naar Lipton's Seat zou beginnen. Volgens een aantal mensen in het hostel in Ella was het maar zo'n 2 km lopen. Uiteindelijk bleek dit 7,5 heen en 7,5 terug te zijn!! Iets meer dan gepland maar het weer was prachtig en een beetje inspanning is nooit verkeerd. Samen met een vrouw uit New York begon ik aan de tocht dwars door de theeplantages. De uitzichten in India waren niks vergeleken met hier en wat was ik blij dat ik toch gegaan was. Pittig was het wel, je loopt namelijk gewoon 7,5 km omhoog met de beklimmingen van een dag eerder nog in de benen.
Maar mij hoor je niet klagen;) Wat Lipton's Seat nou exact moest voorstellen (een uitkijkpunt ja dat wist ik) en wat het exacte verhaal erachter was wist ik niet precies. Uiteindelijk bleek het een fantastisch uitkijkpunt op een bergtopje te zijn van waaruit je 360 graden kon rondkijken. Aan de ene kant alleen maar theeplantages, en aan de andere kant zou je bij een volledig heldere dag de kustlijn kunnen zien. Zo helder was het niet maar het uitzicht was er niet minder om. Lipton's Seat was dus het favoriete uitkijkpunt van Sir Lipton toen hij voor het eerst in Sri Lanka was en waar hij besloot zelf ook thee te gaan produceren en verkopen. Uiteindelijk licht de oorsprong van de Lipton Ceylon thee dus op deze plek, best gek haha! Nog gekker is dat je in tegenstelling tot in India, hier nergens Lipton thee in de schappen ziet liggen. Natuurlijk was het uitkijkpunt zelf weer zeer toeristisch en na wat net zo toeristische foto's begon ik weer aan mijn weg terug. De wandeling was misschien nog wel bijzonderder dan het uitzicht zelf en wat een geluk met het weer. Uiteindelijk heeft de gehele wandeling zo'n 3 uur geduurd en kon ik daarna nog net de eerstvolgende trein terug naar Ella pakken. Dit was belangrijk aangezien ik aan het einde van de middag nog zou reizen naar Tissamaharam waar ik de volgende ochtend de safari zou doen!! In Tissa aangekomen was mijn verblijf een enorm luxe kamer bij een super lieve familie thuis. Twee kindjes liepen er rond en vonden mijn telefoon natuurlijk maar al te interessant. En ondanks dat ik al gegeten had werd mij verteld dat ik hoe dan ook 's avonds nog met hen mee moest eten. Het was wel weer overheerlijk maar aan de portie die ze mij gaven te zien dachten ze volgens mij dat ik uitgehongerd was haha! Ik heb mezelf echt volgepropt om niet onbeschoft te lijken maar het was echt veel en veel te veel haha! Daarna vroeg het bed in want de safari vertrok om
04:20:)

Dag 13 - Yala Safari
Jaaa, eindelijk was het zo ver: Safari Dag! Een van de dingen waar ik me in Sri Lanka enorm op verheugd heb. Want laten we eerlijk zijn, ik heb al enorm veel mogen meemaken de afgelopen maanden, maar een safari stond nog niet op het afgevinkte lijstje. Om de big 5 te spotten zal ik toch echt een keer naar Afrika moeten maar gewoon eens de "dierentuindieren" in het wild te zien leek me ontzettend gaaf. De eigenaar van het guesthouse was ook direct onze chauffeur en gids en zo zaten we om 04:15 startklaar in de jeep voor het begin van de safari. Na heel veel twijfelen heb ik uiteindelijk toch voor het meest bekende park van Sri Lanka gekozen, Yala National Park. Het is het op een na grootste park van het land maar vooral het park met de meeste kans op het spotten van luipaarden, en dat zou toch wel heel cool zijn. Ondanks dat ik al op internet had gelezen dat het momenteel het droge seizoen was en de kans op veel dieren wat kleiner was, vond ik dat ook wel heel cool. Het zou een echt zoekavontuur gaan worden! Onze gids had al jarenlang ervaring in dit park en omdat we zo vroeg vertrokken waren, en het park pas om 05:45 opende, stonden we vrijwel vooraan. Eigenlijk direct al waande ik me helemaal in Afrika haha. En inderdaad, deze natuur zo had ik nog niet gezien. Zonsopgang in zo'n natuur is ook weer een hele coole ervaring en eigenlijk begon de safari best spannend. Namelijk, op zoek naar de luipaarden!! Jeeps crossen het hele park door en de gidsen informeren elkaar als ze dieren hebben gezien. Goede samenwerking dus! Ik heb een fantastische ochtend gehad en kan van enorm geluk spreken hoe veel dieren wij hebben gezien. Dit was volgens onze gids echt meer dan normaal in deze tijd. Hadden we gehoopt op een luipaard, uiteindelijk hebben wij er 4 kunnrn spotten en zelfs 2 van heel dichtbij. Ze zijn wel enorm snel dus van foto's is het niet gekomen maar misschien heeft mijn gopro er eentje gevangen haha! Verder zagen wij olifanten (enorm dichtbij, best eng zelfs haha), buffels, herten, krokodillen, miereneters, pauwen en heeel veel verschillende vogels in de mooiste uiteenlopende kleuren. Daarnaast waren er nog genoeg dieren te zien die ik niet kende en dus niet kan benoemen haha! Al met al een fantastische ochtend en weer een hoogtepunt van mijn reis. Inmiddels zijn er al zo veel geweest haha! Drie van de Big 5 gespot, best mooi voor Sri Lanka maar reden genoeg om ooit voor alle 5 te gaan haha! De Tsunami heeft ook in dit park huisgehouden en een deel volledig verwoest. Dat is nu het Tsunami point waar alle jeeps stoppen voor de middagpauze. Het voelt heel gek en onrealistisch op een plek te zijn waar het grote drama, dat ik toen natuurlijk uitgebreid gevolgd heb, zich afgespeeld heeft. Uiteindelijk begonnen rond df middag de oogjes dicht te vallen en was ik ook wel blij maar een halve dag geboekt te hebben. Het was lang genoeg en door de enorme hitte zouden de dieren zich toch voorlopig niet meer laten zien! Wat een geslaagde safari en wat een mooi park! Na weer volgestouwd te zijn met rijst en curry bij het guest house voor de lunch pakte ik de bus naar Tangalle! Het eerste chillplaatsje aan de zuidkust. Tijd om langzaam alle drukke maar oh zo geweldige dagen achter me te laten, te gaan genieten van zon zee en strand en te wennen aan het feit dat ik over een week weer in Tegelen zit. Het voelt nog heel bizar maar wat heb ik ook zin om naar huis te gaan!!

Dag 14 - Tangalle
Vandaag stond eigenlijk helemaal niks op de planning en daar ben ik dan ook aardig goed in geslaagd!! Na heerlijk te hebben uitgeslapen in mijn kingsize bed, lekker yoghurt (eindelijk weer eens!) met banaantjes als ontbijt te hebben gehad, op naar het strand. Ik had een best groot strand verwacht in Tangalle maar eigenlijk zijn het allemaal kleine baaitjes. Super leuk! De stranden zijn door de woeste zee met hoge golven in deze tijd van het jaar maar erg kort maar ook dat maakt het speciaal. Ik vond het strand in ieder geval heerlijk! De hele middag heb ik doorgebracht op een strandbedje half in de zee en voor ik het wist zat de middag er alweer op. Nog even lekker uitgebreid geluncht/gedineerd op het strand, dat hoort erbij, en toen lekker terug naar mijn guest house om door te gaan met chillen. Heerlijk om zo de afgelopen weken te kunnen afsluiten en nog eens goed alle ervaringen voorbij te laten komen. GENIETEN!

Dag 15 - Mirissa 
Eigenlijk niet anders dan een dag eerder, gewoon genieten van vakantie en rust! Prachtig groot strand met hele leuke strandtentjes. Wel weer overal toeristen maar vooral gezellig! 'S avonds bij kaarslicht met de voetjes in het strand gedineerd, slecht leven heb ik niet hoor haha! Nog maar een paar daagjes en dan is het back to normal life! 

Dag 16 - Mirissa 
Ik voel me bijna schuldig dit op te schrijven maar behalve uitslapen, zwemmen en op een strandbedje een boek lezen heb ik deze dag werkelijk niks gedaan. Ultieme ontspanning dus! Aan het einde van de dag heb ik wel nog wat souveniertjes voor het thuisfront gescoord haha! Het wordt tijd dat ik naar huis kom voordat ik aan deze über relaxmodus ga wennen;) 

Dag 17 - Unawatuna
The place to be aan de zuidkust als het hier het seizoen voor is. Juist, niet in augustus dus haha. Overal is te zien dat het toerisme hier goed ontwikkeld is en met zo'n groot strand kunnen ze hier zeker van geluk spreken. Ik kan me helemaal voorstellen hoe relaxt het vakantievieren met alle luxe strandtentjes. Het is wel lichtelijk volgebouwd, maar in ieder geval genoeg plek voor iedereen. Helaas is mijn dag Unawatuna qua weer de slechtste, en eigenlijk enige slechte dag, tot nu toe. Vanochtend toen ik opstond regende het al en de hele dag zijn er zo om de paar uur wat buien gevallen. Verder was het best bewolkt maar al dit heeft mij er niet van weerhouden om gewoon heerlijk op het strand te gaan liggen en dan maar iets meer tijd in het strandtentje door te brengen haha. Langzaam wennen aan het weer thuis laten we maar zeggen! nog maar 3 nachtjes slapen voor mij!