Hello Sri Lanka!

Inmiddels zitten de eerste vier dagen in Sri Lanka er alweer op en lig ik nu heerlijk te genieten van het weertje aan het strand. Bewogen dagen waren het zeker!!

Dag 1 - Negombo
Vroeg vanuit mijn eerste hotelletje alleen in India vertrok ik richting het vliegveld. Een super behulpzame eigenaar had al voor mij geregeld dat er 's ochtends een tuktuk klaar zou staan om me, met veel te veel bagage, naar het busstation te brengen van waaruit er directe bussen naar het vliegveld gingen. Alles ging vrij vlot, bagage was snel ingecheckt, ik snel door de security en toen nog even wachten en boarden. De vlucht stelde werkelijk helemaal niks voor. Hij duurde maar  50 minuten en het was dus echt opstijgen en landen. Wat ik wel in de lucht al merkte was dat ik het goede weer tegemoet ging. Eenmaal uit het vliegveld stond een strakblauwe lucht met zon mij op te wachten, super happy!! En ik zag blanken, veel meer dan ik in de afgelopen tijd in India heb gezien. Toch wel fijn haha, voelt een beetje als thuiskomen! Op het vliegveld eerst een tas achtergelaten die ik voor vertrek naar Nederland zal ophalen. Toch fijn dat ze die service hebben!! Toen als echte backpacker met tas op de rug met de lokale bus naar het eerste hostel in Sri Lanka aan het strand. Het reizen met openbaar vervoer is niet alleen heel goedkoop, wat ik wel nodig heb na 10 weken India, maar vooral ook ontzettend leuk omdat je op deze manier echt middenin de lokale bevolking zit. De bussen zien er hetzelfde uit als in India maar de sfeer is totaal anders. Er wordt continu voor mijn gevoel "Caribische" muziek gedraaid en de mensen lachen. Sri Lankese mensen zijn sowieso al 100x vrolijker dan de Indiërs, dat had ik na 10 minuten al door. Iedereen is oprecht behulpzaam en daar moet ik echt aan wennen. Waar je je in India altijd moet afvragen wat ze van je willen, meestal vooral veel geld, willen de meeste mensen hier je gewoon echt helpen. Een ontzettend warm welkom daardoor en ik zal me echt moeten aanpassen niet direct het slechte te zien en ook vrolijk en aardig te blijven haha! Daarbij is Sri Lanka ook veel moderner dan India. De huizen zijn vaak afgerond, er ligt niet zo enorm veel zooi overal en met name de wegen zijn strak geasfalteerd zonder grote kraters in de weg. Heerlijk luxe dus! Eenmaal ingecheckt in het hostel in Negombo wist ik niet hoe snel ik op het strand moest komen. De zon was al weken op mij aan het wachten haha. Het strand was wat verlaten maar ik heb er de hele middag van genoten. De zee was te wild om te zwemmen maar een beetje nat maken in combinatie met het heerlijke zeewindje maakte het meer dan goed uit te houden!! Wat heb ik ervan genoten, echt vakantie. De hele middag had ik daarbij vermaak van lokale kindjes die aan het vliegeren waren met zelf gemaakt vliegers en uiteindelijk een grote groep kindjes die cricket speelden op het strand. Rondom zonsondergang was ik nog altijd op het strand en werd het steeds drukker. Prachtige zonsondergang en het strandleven bloeide op. Waarschijnlijk vindt de lokale bevolking het overdag gewoon te warm. Op aanraden van de hosteleigenaar ben ik 's avonds gaan eten bij Sea Joy restaurant waar ik mijn eerste Sri Lankese curry's heb gegeten. Weinig verschil met India, alleen een stuk minder spicy. Hier kwam ik twee Nederlandse meisjes tegen uit Amsterdam, afgestudeerd actrices van de toneelschool en net klaar met hun rondje Sri Lanka. Een super gezellige avond, lekker kunnen kletsen en verhalen uitwisselen, zij over Sri Lanka en ik over India. Weer wat tips rijker de avond afgesloten en daarna heerlijk gaan slapen. Gelukkig mijn klamboe niet voor niks meegenomen want muggen waren er genoeg. Mijn eerste keer in een echt hostel was mijn nacht helemaal prima. Het was schoon en het bed prima, dus Barracuda Beach Inn hostel in
Negombo is een echte aanrader op 200 m van het strand. Ik deelde de kamer met alleen twee Franse meisjes en aangezien je iedere dag toch weer zo veel meemaakt viel ik gauw in slaap! 

Dag 2 - Anuradhapura
Omdat er in Negombo verder weinig te beleven valt en ik zeker niet alleen maar voor het strand naar Sri Lanka gekomen ben stond de tweede dag Anuradhapura op de planning. Er gingen vanuit Negombo helaas geen directe naar deze cultuurstad maar met een overstap in Kurunagala en wederom een vlotte reis met het openbaar vervoer bereikte ik rond 13:00 's middags deze stad. De stad staat bekend om zijn boeddhistische bezienswaardigheden en zoals vele toeristen hier doen was ik van plan de middag op de fiets af te leggen en veel van deze dingen te gaan bezichtigen. Het weer was wederom prachtig en ik had er dan ook enorm veel zin in!! Aangezien ik niet exact wist waar mijn verblijf was vroeg ik een tuktuk chauffeur om mij inclusief mijn bagage te brengen. Na wat afdingen een goede prijs kunnen afspreken en de chauffeur verzekerde mij ervan dat hij wist waar het was. Eenmaal onderweg bleek echter het tegenovergestelde het geval. Hij had geen flauw idee, kende ineens het adres niet meer en moest op iedere straathoek mensen vragen. Hierdoor bleven we maar rondjes rijden en bleef hij mij maar vragen. Ik maakte duidelijk dat ik het natuurlijk niet wist en er vanuit ging dat de lokale bevolking op z'n minst het adres wel zou kennen. Waar hij op het begin nog erg behulpzaam was en met veel moeite met me wilde zoeken, waarschijnlijk ook omdat hij me zo snel mogelijk wilde afleveren, werd de sfeer steeds iets minder prettig. Uiteindelijk na heel lang zoeken de accommodatie bereikt en deze bleek van naam te zinn veranderd maar dit nog niet te hebben doorgevoerd op booking.com. Dus zowel de chauffeur en ik konden hier weinig aan doen. Ik was overigens heel blij er eindelijk te zijn want was wel een beetje klaar met het gezoek. Na de chauffeur nog vrolijk de foto op booking te lagen zien dat we inderdaad het juiste adres bereikt hadden begon het grote avontuur. Ten eerste wilde hij het driedubbele van het geld dat we afgesproken hadden, zonder dat hij mij uiteindelijk ergens anders naartoe heeft moeten brengen. Zijn pech was dat ik al 10 weken India en heel wat tuktuk chauffeurs gewend was en echt niet ging toegeven. Ik heb hem gezegd dat hij kon krijgen wat we afgesproken hadden, plus iets meer voor de moeite, maar dat zijn bedrag absurd was. Het werd een vervelende situatie waarin hij initieel het geld niet accepteerde en na een tijdje het toch maar aan nam. Tussendoor bleef hij maar zeggen dat ik naar mijn kamer moest om die te gaan bekijken, heel vreemd. Ik vertrouwde de situatie voor geen snars en was dan ook ontzettend blij toen hij weg was. Totdat ik mijn tas half open zag staan, verder open maakte en me realiseerde dat mijn Gopro WEG was!! Zou ik nou echt zo stom zijn geweest hem al op dag 2 hier te verliezen? Ik kon het mezelf niet voorstellen en baalde zo hard. Hele tas 3 keer overhoop gehaald om goed te zoeken waardoor ik me uiteindelijk realiseerde dat ook mijn telefoon WEG was!! Godverdomme wat een klote situatie was ik in beland. Ik raakte direct in paniek en had geen flauw idee wat ik moest doen. Vloekend rond gelopen en nog maar een paar keer gezocht maar natuurlijk niks te vinden. Ik wist dat ik mijn telefoon bij het guesthouse nog had gehad en dus was er voor mij op dat moment maar een iemand die hem kon hebben, de vervelende chauffeur! Gelukkig kwam de eigenaar van het guest house vrij snel met zijn auto en hij verzekerde mij ervan dat het goed zou komen. Helder nadenken kon ik al helemaal niet meer en eerlijk is eerlijk, op dat moment wilde ik niets liever dan naar huis gaan. Mijn gedachten over een terugvlucht gingen al vrij snel rond, paspoort had ik in ieder geval nog wel. Met de eigenaar en zijn zus, werkelijk de allerliefste mensen ooit, hebben we de hele stad afgezocht naar zowel de tuktuk chauffeur als mijn gopro. Ondanks dat ik het niet vertrouwde kon ik absoluut niet bewijzen dat ik mijn gopro niet rondom de bus verloren was. Dus overal gaan zoelen en vragen of ze ergens iets gevonden hadden, maar nee helaas! Al vrij snel had ik me erbij neergelegd dat ik mijn camera niet meer ging vinden maar mijn telefoon is mijn alles. Alleen op reis zonder telefoon, dat gaat gewoon niet. Ik kon op dat moment niet eens mama bellen om te vertellen wat er allemaal gebeurd was. Ik voelde me ellendig maar samen met de liefste eigenaren die me verzekerden te blijven helpen uiteindelijk op het politiebureau voor toeristen beland. Ook hier werd er direct gehandeld nadat ik mijn verhaal gedaan had en ging de politie op scooter achter onze auto aan op zoek naar mijn spullen. Alle tuktuk chauffeurs werden gevraagd en ondertussen bleven wij mijn telefoon bellen. Er werd alleen helaas nooit opgenomen. Tot er op een bepaald moment met mijn telefoon werd teruggebeld en ik natuurlijk al lang wist wie het was. Echter onverstaanbaar gesprek en nog steeds niks. Heel wat later belde er iemand van het guest house dat de chauffeur mijn telefoon had "gevonden" en teruggebracht. Lachend vertelde hij dat mijn telefoon op de bodem van zijn tuktuk lag en hij hem had gevonden. Ik geloofde hem voor geen meter en vertelde dit ook tegen de politie. Ik had hem namelijk buiten de tuktuk nog gehad, maar goed. Ik had hem terug en was enigszins opgelucht. Ik kon in ieder geval contact maken met mensen thuis en wat voelde dat fijn. Mijn camera vertelde hij niet te hebben gezien en dat was het dan. Hij vertrok en ik dacht mijn gopro toch echt kwijt te zijn. Een uur later zou ik terug gaan naar het politiebureau voor officiële aangifte in verband met verzekering thuis. Maar 10 minuten voordat ik wilde gaan kwam dezelfde chauffeur vrolijk lachend aanzetten met mijn camera. Met wederom een lulverhaal dat zijn vriend hem ergens gevonden had, maar het interesseerde me niet. Ik had hem terug en was zo ontzettend blij!! Ik realiseerde me maar al te goed dat ik van enorm geluk mag spreken dat hij toch een of ander schuldgevoel heeft gekregen en beide netjes heeft teruggegeven. Opgelucht maar wel overdonderd van alles die middag besloot ik dat ik mijn dag zo niet wilde eindigen. Het was nog licht en dus hup snel toch maar weer een tuktuk ingestapt om nog iets te bezichtigen. Het werden de Jaya Sri Maha Bodhi tree met bijbehorende tempel en de naastgelegen Ruwanwelisseya Dagoba. De Jaya Sri Maha Bodhi is een heilige boom (bodhiboom) in het boeddhisme omdat Gautama Boeddha, de stichter van het boeddhisme, onder een bodhiboom Bodhi (verlichting) bereikte. Deze oorspronkelijke boom staat in de Indiase staat Bihar. De boom hier in Anuradhapura is een tweede generatie van deze boom die geïmporteerd werd door de dochter van koning Asoka, en is momenteel de oudste boom ter wereld. Het was mijn eerste kennismaking met het boeddhisme en ik vond het geweldig. De sfeer was ontzeggend rustgevend, alle mensen wederom lachend en zo toegankelijk. Prachtige beelden en gebouwen en de heilige boom door de zon toch ook wel heel indrukwekkend. De grote witte Stoepa (Dagoba) was ontzettend groot en spierwit. Om hiervoor te zorgen wordt deze ieder jaar helemaal opnieuw geschilderd, wat een werk!! Het is met z'n 92 meter hoogte een van de hoogste monumenten ter wereld. Opgewacht door een rij van olifantenbeelden heb ik me hier maar eens extra laten heiligen aangezien ik het gevoel had dat dit nodig was. Ondanks dat ik het 's middags echt niet meer zag zitten wist ik op dat moment dat ik natuurlijk door zou gaan. Mijn reis waar ik me zo lang op verheugd had liet ik niet zomaar verpesten. Na een pizza bij de pizzahut om mijn verdriet weg te eten, absoluut geen aanrader haha, even facetimen met de parents in Frankrijk daarna snel gaan slapen. De dag was indrukwekkend en uiteindelijk nog wel heel mooi. Toch maar snel vergeten en de volgende dag weer door!

Dag 3 - Mihintale
Na een prachtige ochtendwandeling langs het meer richting het busstation had ik alweer vrij snel de bus naar Mihintale gevonden. Ik word hier steeds beter in en voel me al een echte backpacker haha!!  Mihintale is een tempelcomplex op een berg net buiten Anuradhapura en zeker de moeite van een bezoekje waard!! Wauw wat is dit een mooi plekje op de wereld. Het is de geboorteplaats van het Boeddhisme in Sri Lanka en daardoor ook zeer populair onder de Sri Lankese bevolking zelf. Ik kwam hier al vrij vroeg aan en dat was bewust in verband met het weer. Want zelfs om 09:00 liep door alleen wat lopen het zweet me al over de rug! Strakblauwe lucht en zo ontzettend warm, maar ik zo ontzettend blij met dit mooie weer. Om bij het daadwerkelijke tempelcomplex te komen moet je eerst een heel aantal trappen oplopen, echte conditietraining dus. Eenmaal bijna boven moet je je schoenen achterlaten en loop je verder op blote voeten. Op zich heb ik daar geen probleem mee, ware het niet dat het zand en de stenen gloeiend heet zijn en dat ik soms meer rond aan het rennen was door het complex dan normaal lopen. Ik heb er geen blaren aan overgehouden maar het had me niets verbaasd als dit wel zo zou zijn. Aanrader, ga dus nog eerder in de ochtend of neem sokken mee haha! Het complex bestaat eigenlijk uit drie hoogtepunten: 1. Zeer groot Boeddha beeld, 2. De grote Aradhana Gala rots en 3. De Maha Saya stoepa! Natuurlijk heb ik alle drie de plekjes bezocht en prachtige foto's gemaakt die ik waarschijnlijk pas na mijn reis kan uploaden;) Maar neem van mij aan, het was weer uniek haha! Naast de monumenten was er een prachtig uitzicht over het Sri Lankese landschap. Ik kan wel zeggen dat ik dit denk ik mooier vond dat welke Indiase Hindu tempel dan ook, ondanks dat ook deze zeer indrukwekkend waren. Eenmaal terug bij mijn guesthouse de allerliefste mensen nog even bedankt voor hun geweldige hulp en zorgen gisteren. Even omkleden en toen was ik klaar om te vertrekken naar mijn volgende bestemming Trincomalee! Op naar het allermooiste strand van Sri Lanka, Nilaveli beach. Gelukkig had ik nog net op tijd een bedje weten te bemachtigen in een zeer populair hostel dicht bij het strand daar. Na een reis van ruim 3 uur kwam ik daar aan. Wederom met de lokale bus en wat een super ervaring weer. Prachtige natuur en zelfs een wilde olifant onderweg gespot, echt te gek! Eenmaal daar super leuk om met weer andere mensen te zijn, maar zo gek dat alle gesprekken iedere dag over hetzelfde gaan en vrij oppervlakkig blijven. Wel weer hele leuke mensen uit Frankrijk, Duitsland en Engeland ontmoet. Heel Europa bij elkaar haha! Maar ik merk wel dat het gemis van alle lieve mensen thuis steeds wat meer gaat worden. Ik heb nu ook alle tijd om daar over na te denken en weet nou eenmaal dat er super lieve mensen thuis zitten! Gelukkig hebben we whatsapp en vergeet je daardoor soms even hoe ver weg je  eigenlijk zit haha! En ik geniet hier gewoon nog te veel om er heel erg veel mee bezig te zijn!! Trincomalee wordt 2 dagen genieten op het strand, even helemaal niks. 

Dag 4 - Nilaveli (Trincomalee)
Na een heerlijke nacht in het hostel, werkelijk waar haha, wel alweer vroeg wakker en vol nieuwe energie voor een dagje strand. Wel nog eerst even pinnen in de stad in de buurt, want gelukkig kon ik in dit hostel 2 nachten blijven. Het pinnen was weer een avontuur en nam meer tijd in beslag dan gewenst, maarja hoe erg kan het zijn, ik heb momenteel alle tijd van de wereld! Eenmaal in de stad had ik toch ook wel weer de behoefte om even een supermarkt te bezoeken. Aangezien ze ook hier vreemde manieren met ontbijten hebben en denken dat alle Westerse mensen houden van vieze witte toast, heb ik tot nu toe vooral fruit gegeten als ontbijt. Dat gaat prima, smaakt altijd goed en heb ik ook in India altijd gedaan. Maar nu vond ik een supermarkt met echte yoghurtjes, en laat yoghurt nou een van de dingen zijn die ik behoorlijk mis. Dus vandaag een luxe ontbijt met yoghurt met aardbeiensmaak en verse fruitsap! De dag begon weer goed. Hierna ben ik naar het strand gegaan en was erg benieuwd wat me te wachten stond. Maar eerlijk is eerlijk, zo'n mooi strand heb ik nog nooit gezien! Prachtig blauwe zee, mooi lichtgeel zandstrand, typische vissersbootjes en de palmbomen maakten het plaatje van een tropisch eiland compleet. Wederom  fantastisch weer en wat heb ik genoten van deze dag. Eigenlijk gewoon helemaal niks anders gedaan dan in de zon liggen, zwemmen, boekje lezen en een beetje dutten. En niet te vergeten, want ik weet dat mijn teamgenootjes vandaag ook weer gaan beginnen, nog even de stabiliteitsoefeningen op het strand gedaan! Ik doe mijn uiterste best om zo fit mogelijk thuis te komen en hoop dat mijn in India opgebouwde buffer ook nog wat doet. Om de dag geheel in stijl af te sluiten heb ik mezelf getrakteerd op een diner op het strand met de voetjes in het zand. Een heerlijke dag! Morgen staat zo'n zelfde soort dag op de planning inclusief snorkelen rondom Pigeon Island, een nationaal park op een klein eilandje vlak voor de kust. Ik ben benieuwd!

Overigens heb ik al een kleine planning gemaakt voor de komende dagen en bijbehorende hostels/guest houses geboekt. Ik merk namelijk dat het steeds drukker wordt, er meer toeristen komen en ik toch wel behoefte heb om van te voren te weten waar ik slaap haha. Daarom bij deze mijn reisplannen voor de komende dagen:
- Woensdagavond hotel Trincomalee stad om volgende ochtend vroeg verder te reizen naar Polonnaruwa
- Donderdag- en vrijdagavond Polonnaruwa 
- Zaterdag- en zondagavond Kandy met het festival!!